In de bijna 40 jaar dat Ellen bij ons werkt is er veel veranderd, maar het ziekenhuis is en blijft voor haar een belangrijke plek. Ze blikt terug en neemt ons mee door haar loopbaan en andere mooie herinneringen.
In de bijna 40 jaar dat Ellen bij ons werkt is er veel veranderd, maar het ziekenhuis is en blijft voor haar een belangrijke plek. Ze blikt terug en neemt ons mee door haar loopbaan en andere mooie herinneringen.
Ellen is eigenlijk al langer dan 40 jaar verbonden met ons ziekenhuis, namelijk haar hele leven; ze werd geboren in het Wilhelminaziekenhuis. Haar werkende leven begon bij CWZ in 1985. Ellen startte als administratief medewerker op de afdeling administratie en medische verrichtingen. ‘Dat was als vervanging van een zieke collega. Al vrij snel zag het hoofd van de Economische en Administratieve Dienst (EAD) mijn capaciteiten en vroeg mij zijn parttime secretaresse te worden’, vertelt Ellen. ‘Als EAD zaten we boven de operatiekamers. Om bij onze werkplek te komen, liepen we door de gang van de OK-afdeling. Dat voelde toen heel gewoon, nu kun je je dat niet meer voorstellen.’
Ellen werd naast parttime secretaresse van de EAD parttime secretaresse van de Dienst Administratieve Automatisering (DAA). Ofwel: ICT. ‘De afdeling bestond toen uit één afdelingshoofd, 2 medewerkers en ik als secretaresse. Ze zaten ver weggestopt in een hele enge kelder. En was er een storing aan een computer, dan vroegen mijn collega’s standaard: “zit de stekker wel in het stopcontact?”’
De manier van werken was heel anders dan nu. Computers waren er nauwelijks. ‘Als datatypiste mocht ik wel achter een computer, maar toen ik secretaresse werd, kreeg ik een elektrische typemachine. We werkten nog met faxen en telefoons met een draaischijf. Pas in 1989 kreeg ik mijn eerste pc, al werkten we toen nog met floppy disks. Later kwam er een centraal netwerk en e-mail.’
Ellen werkte ook nog als secretaresse voor verschillende andere leidinggevenden bij financiën. Haar laatste functie bij financiën was secretaresse van een lid raad van bestuur met in zijn portefeuille financiën. Toen Ellen een keuze moest maken tussen meegaan naar de raad van bestuur of teruggaan naar financiën diende zich een derde mogelijkheid aan; in 2007 maakte ze de stap naar de afdeling juridische zaken. Daar zit ze nog steeds op haar plek: ‘Ik hoop dat ik een rustige en betrouwbare vraagbaak ben en blijf voor de afdeling.’
Tijdens al die jaren heeft Ellen het ziekenhuis ook van een en andere kant meegemaakt. In 2000 onderging ze een zware en levensbepalende buikoperatie. ‘Op zo’n moment ervaar je hoe het is om zelf zorg te krijgen. De persoonlijke aandacht en goede opvang waren heel fijn.’
De periode vrij snel daarna, waarin haar ouders langdurig werden opgenomen in CWZ, maakte ook indruk. Ellen: ‘Beide lagen ze tegelijk in het ziekenhuis, op andere afdelingen. De warme en liefdevolle verzorging voor hen betekende veel. Lange tijd combineerde ik mantelzorg met mijn werk. Geen gemakkelijke tijd, maar wat hierin hielp is dat ik me onvoorwaardelijk gesteund voelde door mijn leidinggevende en collega’s.’
Wat vooral heel bijzonder is: tijdens het feest voor de eerste steen van CWZ heeft Ellen haar man leren kennen. ‘Het ziekenhuis loopt als een rode draad door mijn leven en dat betekent veel voor me’, aldus Ellen die haar 40-jarig jubileum mag vieren.
Ellen verzamelt herinneringen in een collage die ze op haar kantoor heeft hangen. Als je goed kijkt, zie je haar linksonder in een eendenpak waarin ze eendjes verkocht voor de CWZ- duckrace. Een leuk moment om op terug te kijken. We feliciteren Ellen met haar jubileum en wensen haar nog meer mooie en leuke momenten in de toekomst!
CWZ is één van de 27 topklinische
opleidingsziekenhuizen in Nederland.
Al meer dan 170 jaar zijn wij hét ziekenhuis
van de regio Nijmegen.
CWZ is één van de 27 topklinische
opleidingsziekenhuizen in Nederland.
Al meer dan 170 jaar zijn wij hét ziekenhuis
van de regio Nijmegen.