Familieziekenhuis, familiesfeer

Gerda begon in 1973 in het oude CWZ aan de Sint Annastraat met de B-opleiding tot verpleegkundige. Na een pauze om hun drie kinderen groot te brengen, keerde ze in 1980 terug als verpleegkundige. Eerst via flexwerk en vanaf 1984 was ze werkzaam op de afdeling orthopedie. Inmiddels is ze, sinds 2014, met pensioen. ‘Met een aantal oud-collega’s heb ik nog steeds contact. We spreken elkaar regelmatig. Het orthopedie team was een heel prettig team, we hadden onderling een hechte band. En de jaarlijkse personeelsfeesten, die zijn altijd erg gezellig.’ Daar sluit dochter Marleen zich bij aan. Zij is communicatieadviseur en ervaart CWZ ook als een fijne werkplek waar collegialiteit en oog voor elkaar centraal staan. En hoewel Gerard er niet meer is om het zelf te vertellen, weten Gerda en Marleen hoe belangrijk ook voor hem de familiesfeer van ons ziekenhuis was.

CWZ als tweede thuis 

Naast Gerda, Marleen en Gerard werkte ook zoon en broer Koen kort in CWZ voor zijn afstudeeropdracht, waarmee hun familieband met ons ziekenhuis nog verder werd versterkt. Marleen vertelt: ‘Door mijn ouders zijn we opgegroeid met de zorg en CWZ. CWZ is voor mij als een tweede thuis. Via mijn vader kende ik al veel collega’s; het voelde vertrouwd om hier te starten 8 jaar geleden. Regelmatig hoorde ik: “Ben jij de dochter van Gerard Rensen?” Altijd gevolgd door lieve en lovende woorden over hem.’

Betrokken-en verbondenheid

Gerard werd gekend als een echt mensenmens, zowel voor patiënten als collega’s. Gedreven en altijd betrokken. Met een luisterend oor – iemand die tijd voor je maakte. En dat deed hij lang bij CWZ. Hij was ruim 31 jaar in dienst, in diverse functies. Sinds 1980 coördinerend hoofdverpleegkundige, in 1992 werd hij P&O-adviseur gevolgd door arbo-beleidsadviseur. Hij zei er eerder het volgende over: ‘Als rode draad in mijn loopbaan loopt de rol van coach en bemiddelaar bij conflicten en samenwerkingsproblemen. Ik denk dat mijn kracht ligt in mensen een houvast te bieden in moeilijke tijden in een omgeving die voortdurend verandert.’ Helaas kreeg Gerard daar zelf mee te maken toen hij ernstig ziek werd. Zijn bezieling en betrokkenheid bij CWZ maakten dat het voetpaadje achter de bushalte op het voorterrein werd omgedoopt tot het Gerard Rensen Paadje.

Momenten vieren

Gerard zette zich met hart en ziel in voor verschillende CWZ-activiteiten. Zo ook rondom het 150-jarig bestaan van CWZ. Hij was de motor achter de musical ‘Dokter dokter!’ ter ere van dit feestelijke moment. Gerard was niet alleen de bedenker, maar wist ook vele mensen te enthousiasmeren om mee te doen. Ook Marleen beschikt ook over dit enthousiasme én organisatievermogen. Dit jaar vervult ze een rol in de organisatie van ons 175-jarig jubileum en dat doet ze met veel plezier. Marleen: ‘Ik denk dat ik dit wel een beetje van mijn vader heb; lekker bezig zijn en van de dagelijkse grote en kleine (werk) dingen een bijzonder moment maken. Samen met collega’s in dit geval.’

Hart voor CWZ

Maar juist ook tijdens moeilijke momenten, zoals het overlijden van Gerard, bleek de waarde van CWZ. Gerda: ‘De steun en oprechte reacties van collega’s waren hartverwarmend.’ Volgens familie Rensen is de kern van CWZ: een ziekenhuis waar familie, zorg en verbondenheid samenkomen. Of, zoals Marleen verwoordt: ‘CWZ voelt als thuiskomen.’

175 jaar CWZ

2025 is een heel bijzonder jaar voor CWZ, want we bestaan maar liefst 175 jaar. Dit verhaal is gepubliceerd in het kader van dit 175-jarig jubileum. Wil je meer over ons jubileumjaar, onze historie en bijzondere verhalen van (oud) patiënten en medewerkers lezen? Dat kan op de jubileumpagina van cwz.nl.